أرايش
`نظر شما در مورد پیرایش و آرایش دختران در محیط های اجتماعی چیست؟
پاسخ: پیرایش و آرایش ویژهی زنهای ازدواج نموده نیست، بلکه دختران را نیز در بر میگیرد؛ زیرا نظافت، بهداشت و زیبایی در زنان و دختران حکم یکسانی دارد. این چه فرهنگی است که دختر باید پیش از ازدواج از هر پیرایش و آرایشی بهدور باشد و جلا و تازگی خویش را از دست دهد و با تیغ و تفأل طبیعی خود به سر برد تا آنکه فردی برای وصلت با او قدم پیش گذارد و او را به حمام و آرایشگاه برند! این افکار و سنّتهای پوسیده چیست که دختران نباید همچون زنها زندگی کنند، به مسجد پا نگذارند؛ چون دخترند؛ به مهمانی نروند؛ چون دخترند؛ به مجالس شادی نروند؛ چون دخترند و خلاصه چون دخترند، گویی باید از مواهب بسیاری محروم باشند! البته شؤون متفاوت زن و دختر معقول و مناسب است، ولی اینگونه نیست که سبب ممنوعیّت آنان از بسیاری از کارهای شایسته گردد. اگر گفته شود پیرایش و آرایش دختران موجب تباهی جامعه و جوانان میشود و با عفاف و مسلمانی منافات دارد، در پاسخ باید گفت: عفاف منافاتی با بهداشت و نظافت و آریش ندارد. مگر پیرایش و آرایش که برای زنان شایسته است، عفاف را از آنها برداشته است؟! بهطور کلی زن مؤمن باید آرایش خود را همراه عفاف داشته باشد و این در جهت حکم و موضوع، میان زن ازدواج کرده و دختر تفاوتی ایجاد نمیکند. هر مسلمانی باید آراستگی خود را با عفاف همراه سازد؛ حتّی مردها نیز باید در آراستگی و پیرایش و آرایش عفاف فردی و اجتماعی را ملاحظه کنند. ممکن است توهمی پیش آید که زن خود را برای شوهر آرایش میکند، دختران خود را برای چه کسی آماده سازند؟ در جواب گفته میشود: آراستگی و آرایش آنها افزون بر حفظ موقعیت فردی و شخصیتی آنان موجب جلوه، طراوت و تازگی و نشاط در جهت ایجاد رغبت در خواستگاران و ازدواج هرچه زودتر برای خود آنان و جوانان میگردد و عوامل شوم بیرغبتی پسران و دلمردگی دختران را ـ آنگونه که در بسیاری از محیطهای ما محسوس است ـ از بین میبرد. آراستگی و آرایش تنها برای شوهر فعلی نیست، بلکه این امور زمینهی تطهیر هرچه بیشتر جامعه و رغبت افراد به ازدواج را ایجاد مینماید و روشن است که آرایش و عرضهی جلا و زیبایی دختر برای زنها اشکال شرعی ندارد، بلکه به جهاتی مستحسن، شایسته و نیکوست.
|
نظرات شما عزیزان: